ایمپلنت دیجیتال، یک فناوری پیشرفته است که برای جایگزینی دندان های از دست رفته یا آسیب دیده استفاده می شود. این فرآیند شامل استفاده از امکانات دیجیتال و سیستم های کامپیوتری برای برنامه ریزی، طراحی و ایجاد ایمپلنت دندانی است.
در یک روش سنتی ایمپلنت دندانی، ابتدا جای خالی دندان با استفاده از یک پیچ یا مهره فلزی پر می شود و سپس پروتز دندان به آن متصل می شود. اما در ایمپلنت دندانی دیجیتال، ابتدا با استفاده از تصویربرداری سه بعدی، داده های دقیقی از فضای دهان بدست می آید. سپس از نرم افزارهای مبتنی بر کامپیوتر برای طراحی سفارشی ایمپلنت دندانی استفاده می شود.